Een ontmoeting met Freddy is een ontmoeting met een kalme zachte mens. En die eigenschappen heeft hij wel nodig voor zijn vrijwilligerswerk. Hij is namelijk gemachtigd opzichter.
Fredy, wat is een gemachtigd opzichter?
“Dat is een persoon die minstens 18 jaar moet zijn en die zich vrijwillig inzet om bv kinderen, bejaarden, personen met een handicap, te laten oversteken. In Kruibeke gaat het meestal over scholieren.”
Wat is jouw inbreng binnen deze taakomschrijving?
“Wel, aan mij is de basisschool Mercator in de Gerard de Cremerstraat toegewezen. Daar ben ik elke morgen tegen 7u45 en dan open ik het fietsenhok van de school. Daarna ga ik naar het zebrapad dat aan de ingang van de school ligt. Daar help ik de kindjes en hun (groot-)ouders oversteken naar de school. Soms moet ik aankomende auto’s laten stoppen. Daarvoor heb ik een verkeersbord C3, op steel, dat langs beide zijden een witte schijf met rode rand heeft.
Gewoonlijk passeren tijdens mijn toezicht wel een aantal bussen van De Lijn. Naargelang de omstandigheden geef ik de autobus voorrang of soms geven die chauffeurs zelf voorrang aan de kinderen. Je moet de situatie dan inschatten en de veiligste oplossing voor de kinderen kiezen.”
Hoe reageren de gemotoriseerde bestuurders en fietsers op jouw aanwijzingen?
“De meeste mensen zijn er op uit om het verkeer zo vlot mogelijk te laten verlopen en vinden, vooral aan de scholen, de veiligheid van de kinderen belangrijk. Sommigen stoppen al uit zichzelf of doen wat mijn verkeersbordje hen opdraagt.
Heel af en toe gebeurt het wel eens dat een gehaaste autobestuurder toch nog een snelle move probeert om voor te kruipen. Ik heb daarbij ook al een opgestoken middelvinger gekregen. Dan denk ik: “ach, sukkelaar, probeer je een halve minuut winst te scoren? Sta gewoon iets vroeger op.” Maar zeker aan zulke chauffeurs moet het signaal STOP gegeven worden.
Het ergste wat ik ooit meemaakte was een chauffeur die helemaal niet stopte. Ik stond al in het midden van het zebrapad met het C3-bord omhooggestoken, kindjes zetten reeds hun eerste stap op het zebrapad, maar hij is toch doorgereden. De auto raakte daarbij mijn kleding. Toen stopte mijn hart even met slaan en sloeg het over tegelijkertijd! Ik had de tegenwoordigheid van geest om de nummerplaat te noteren en een grootouder op het voetpad die alles had gezien, heeft ook getuigd. Tja, dat heeft die chauffeur wel een serieuze boete opgeleverd. Maar het belangrijkste: de kindjes overkwam niets!”
Doe je dit vrijwilligerswerk al lang?
“Ja hoor, sinds 2008 reeds. Alle schooldagen, ’s morgens en ’s namiddags. Bij het begin en het einde van een schooldag dus. Stilaan denk ik wel aan stoppen, gezien mijn leeftijd. Ik zou mij nog wel bezig houden en ook in ons prachtige Rupelmonde en onze mooie polder gaan wandelen, een klapke doen met de mensen.”
Wat doet dit vrijwilligerswerk met jou als mens?
“Ah, ik doe dit graag. Het doet zo’n deugd om de opgestoken hand te zien van kinderen als ze mij herkennen wanneer ik hier op straat stap of als ze mij op de bus zien, of ze roepen mijn naam. Zelfs veel kinderen die al naar het middelbaar gaan ondertussen. Dat is heel prettig. Vrijwilliger zijn is iets waar je niet voor betaald wordt in geld, maar des te meer in vriendschap!”
Het was prettig praten met jou, Fredy. Je bent duidelijk ook een vrolijke mens, getuige daarvan jouw outfit als gemachtigd opzichter op de foto bovenaan!
Fredy, het was fijn spreken met jou. We wensen jou nog vele jaren in goed gezondheid en… als we jou in Rupelmonde tegenkomen, steken we ook met veel plezier onze hand op of roepen we jouw naam!
